wtorek, 8 stycznia 2013

Hobbit czyli tam i z powrotem – J. R. R. Tolkien




Autor: John Ronald Reuel Tolkien
Tytuł: Hobbit czyli tam i z powrotem
Seria tematyczna: Śródziemie (lista BiblioNETki)
Oryginalny tytuł: The Hobbit, or There and Back Again
Przekład: Maria Skibniewska
Wydawnictwo: ISKRY
Data wydania: 1997
Stron: 240
Ocena: 8/10




Kim jest hobbit? Istotą o niskim wzroście, twardych podeszwach i krępej posturze, mieszkającą w ziemnej norze. Takim hobbitem jest właśnie Bilbo Baggins. Ów Niziołek jak każdy z Bagginsów cieszy się powszechnym szacunkiem wśród sąsiadów. Bogaci, spokojni, przewidywalni, a co najważniejsze niemiewający przygód. Lecz Bilbo ma także w sobie krew Tuków. Rodu bardziej nieprzewidywalnego. Czy obudzi się w nim krew Tuków? Jakie skutki będzie miało spotkanie czarodzieja Gandalfa, a później całej gromady krasnoludów? Czy będzie nadal tym samym Bagginsem z Bag End, który dotychczas wiódł spokojne życie?

Z piórem chyba z najsłynniejszego angielskiego powieściopisarza, jakim jest J.R.R. Tolkien spotkałam się po raz pierwszy. Jego trylogia „Władca pierścieni” doczekała się już fenomenalnej ekranizacji, która biła rekordy popularności. Teraz nadszedł czas na „Hobbita”. I właśnie to skłoniło mnie do przeczytania książki, a raczej do sięgnięcia po nią szybciej niż zamierzałam. Pewnie nadal stałaby w szafce i czekała na swoją kolej. Jednak chęć pojechania miłośnika wcześniej wspomnianej trylogii jak i „Hobbita”, jakim jest mój tata i zamiar obejrzenia z nim tego na wielkim ekranie tylko to przyspieszył. I naprawdę nie żałuję, że to zrobiłam, a teraz tylko wyczekuję dnia, w którym będę mogła zasiąść w kinowej sali z kubkiem coli i dać się wciągnąć w ekranizację tej wspaniałej historii. 

„Hobbit” jest dla mnie fantastyką na najwyższym poziomie. Smoki, elfy, gobliny, krasnoludy i hobbici w najlepszym wydaniu skłoniły mnie do zapoznania się w najbliższym czasie z legendami staroangielskimi. Fantastyczny świat przedstawiony wykreowany przez Tolkiena jest przemyślany i dopięty na ostatni guzik. Już od pierwszej strony autor sprawił, że nie mogłam się od jego powieści oderwać, a to także za sprawą plastycznego języka, którym się posłużył. Niektórym może lub mógł przeszkadzać wysyp imion, których było czasami kilkanaście w jednym zdaniu, ale mi to w ogóle nie przeszkadzało. Tolkien ma swój własny, wyjątkowy styl, który się wyczuwa, a którym mnie z pewnością zauroczył. Jednym może się on nie spodobać, drugim wręcz przeciwnie, ale tak jest ze wszystkim.

Jak można nie polubić małego Bilba Bagginsa? Jak można nie polubić krasnoludów? Jak można nie polubić jakże mądrego czarodzieja Gandalfa? Nie da się, po prostu się nie da. Hobbit jest tak przesympatyczną postacią wraz ze swoimi zaletami i wadami, że nie można go nie obdarzyć sympatią, tak samo sprawa się ma z krasnoludami, choć czasami nie mogłam znieść traktowania przez nich Bagginsa, kiedy spychali go do najbrudniejszej i najniebezpieczniejszej roboty. Jednak to pokazało tylko odwagę, jaką odznaczał się Bilbo, a także sprytem przy wykonywaniu tych zadań. Miło będę wspominała także ciekawe zagadki z Gollumem, które mnie naprawdę zaskoczyły.

„Hobbit” Johna Ronalda Reuela Tolkiena to pozycja obowiązkowa dla wielbicieli powieści fantastycznych. Jest to zupełnie inny świat, do którego dosłownie autor mnie wciągnął. Razem z hobbitem przeżywałam zapierające dech w piersiach przygody, razem z nim szukałam wyjścia z danej sytuacji, a on najzwyczajniej w świecie mnie zaskakiwał, wbrew temu, jaki był kiedyś, kiedy to sąsiedzi wiedzieli, co w danej chwili powie, czy zrobi. Bez zastanowienia stwierdzam, że z pewnością sięgnę po trylogię napisaną przez Tolkiena jak i po inne jego powieści. A jeśli ktoś chce zatopić się w prawdziwym fantastycznych świecie gorąco polecam. Jest to pozycja zupełnie inna od tych paranormalnych romansów, w których smoki czy elfy odrywają jakąś tam rolę. Choć paranormale uwielbiam to uważam, że grzechem nie jest zapoznać się z tą zupełnie inną, wyjątkową historią, w której brak miłości ludzkiej istoty do istot nadprzyrodzonych za to jest świetna przygoda, z którą w żadnym paranormal romance się nie spotkałam, choć teraz wychodzi coraz więcej książek z tego gatunku. Myślę, że dzieła Tolkiena są jedyne w swoim rodzaju, dlatego też cieszą się takim uznaniem.


„My tu jesteśmy naród prosty i spokojny, nie trzeba nam przygód. Przygody! To znaczy: nieprzyjemności, zburzony spokój, brak wygód. Przez takie rzeczy można się spóźnić na obiad.” [s.7]

~~~~

 „Jeśli się chce coś znaleźć, trzeba po prostu szukać – tak przynajmniej pouczył Thorin swoich młodych podwładnych. Rzeczywiście, kto szuka, ten najczęściej coś znajduje, niestety czasem zgoła nie to, czego mu potrzeba.” [s.49]

6 komentarzy:

  1. Mam niesamowity sentyment do tej okładki:) po raz pierwszy przeczytałam Hobbita właśnie w takiej okładce.
    Pozdrawiam:)

    OdpowiedzUsuń
  2. film jest rewelacyjny choc nie obyło się bez drobnych zmian w wydarzeniach ale mimo to polecam... byle w dobrej jakości kinie 3d ;)

    OdpowiedzUsuń
  3. ja jeszcze nic nie czytałam tego autora heh nie wiem dlaczego ale nie potrafię zabrać sie za te książki ;P

    OdpowiedzUsuń
  4. muszę przeczytać (już długo się zbieram :)
    zapraszam do mnie. Konkurs z KISS IN THE RAIN na facebooku. Można wygrać bony i biżuterię :) silviageart.blogspot.com/2013/01/konkurs-kiss-in-rain.html

    OdpowiedzUsuń
  5. Znam "Hobbita", a jakże, jednak nie mogę powiedzieć, bym kiedykolwiek była tą książką zachwycona. Nie moje klimaty najwyraźniej.

    OdpowiedzUsuń
  6. To była pierwsza książka Tolkiena, którą przeczytałem. Jednak późniejsza twórczość autora Hobbita jest o wiele ciekawsza. Pozdrawiam.

    OdpowiedzUsuń